@MushroomTravel
ฮอกไกโด – โตเกียว 12 วัน กินจนต้องกลิ้งกลับบ้าน
ตอน TOKYO – ข้าวหน้าปลาไหล 1 ดาว – Kamakura – Enoshima ฯลฯ
DAY 5
หลังจากมาถึงโตเกียวประมาณเที่ยง เราก็เอาของไปเก็บไว้ที่โรงแรม แล้วรีบไปกินราเมงที่หาได้จาก Tabelog ให้ทันก่อนร้านปิดในเวลา 14.30 ครับ (มีเปิดอีกทีรอบเย็น) ซึ่งราเมงร้านนี้ได้อันดับ 1 ใน Tabelog ของราเมงในโตเกียวครับ
ร้าน Murasakikuroki
เราไปถึงร้านประมาณบ่ายโมงครึ่ง อย่างที่คาดไว้สำหรับร้านที่ได้อันดับต้นๆ ใน Tabelog คือต้องรอคิวครับ มีอยู่ประมาณ 10 คิวด้วยกัน เราก็รอคิวกันไป พอใกล้ๆ คิวเขาก็จะให้เราเข้าไปกดตู้คูปองในร้าน แล้วออกมายืนรอคิวต่อ ที่นี่พนักงานพูดภาษาอังกฤษได้น้อยมาก เราก็เอารูปที่เซฟไว้ไปให้เขาดูครับว่าเราต้องการจะกินอันนี้ เมื่อพนักงานดูรูปเสร็จ เราก็ฝันสลายครับ พนักงานเอามือไขว้กันเป็นกากบาทแล้วบอก “โน ฟรายเดย์ องลี่” (Friday only) เราก็ผิดหวังเล็กน้อย แต่ดูจากปริมาณคนที่มาต่อคิวแล้ว ยังไงของอย่างอื่นก็ต้องอร่อยล่ะ เราเลยให้เขาแนะนำครับ เขาก็แนะนำอันแรกของตู้กด ราคาแพงสุดประมาณ 1,1xx เยน
พอเห็นชามที่มาเสิร์ฟเราก็เห็นว่า เมนูนี้แหละที่คนส่วนใหญ่ในร้านเขากินกัน ก็จัดไปครับ (อ้อ เขาจะให้เราเลือกเส้นด้วยครับ โดยมีเส้นแบน กับเส้นกลม ทีแรกก็งงอยู่นานกว่าจะเข้าใจระหว่างคำว่าแฟลตโตะ (flat) เส้นแบน อีกคำน่าจะราวโดะ (Round) ครับ) มาแล้วอาหาร ทีแรกผมเห็นหน้าตาเป็นซุปใสนี่คือเดาทางไม่ออกเลย ปกติผมจะชอบกินราเมงซุปกระดูกหมูที่สีออกขาวๆ ข้นๆ หรือไม่ก็ชิโอะราเมงที่มาแบบซุปข้นๆ เหมือนกัน อันนี้ราติจะเป็นยังไงหนอ
แต่พอได้ชิมคำแรกแล้วแบบสุดยอด!!! รสชาติเข้มข้นมากๆ เข้มข้น หอม หวาน กลมกล่อม ทั้งที่หน้าตาดูจืดๆ นี่แหละครับ ในชามจะมีไก่ (สีขาวๆ) แล้วก็เดาว่าเป็นหมูรมควัน แล้วก็เกี๊ยว แล้วก็ผัก แต่ละอย่างคือถูกปรุงมาอย่างดี แต่ส่วนที่ผมชอบสุดคือไก่ เห็นขาวๆ ซีดๆ แบบนี้แต่มีรสชาติในตัวครับ แล้วจะกลิ่นหอมออกมะนาวๆ เลม่อนๆ เหมือนเขาไปหมักมาหรือไงไม่ทราบ กินไก่ชิ้นนี้แล้วสดชื่นดีครับ ชอบสุดในชามเลย ราเมงร้านนี้สมกับอันดับมากครับ ผมก็คงให้ไป 5/5 แบบไม่ต้องคิดเลย
ผมสั่งเส้นกลม เพื่อนผมสั่งเส้นแบน ชิมดูผมชอบเส้นกลมมากกว่านะ อันนี้แล้วแต่คนครับ หลังจากินเสร็จเราก็เดินเล่นแถวอากิบะครับ ผมนี่ชอบฟิกเกอร์พวก One piece, Dragon ball ก็สวรรค์ของผมแหละครับ แต่เดินๆ เช็คราคาคร่าวๆ ก่อน ยังไม่ซื้อ เพราะเดี๋ยวจะไปเดินดูที่ Nakano Broadway ด้วย เห็นเขาว่าเยอะเหมือนกัน
ร้าน Hashimoto
พิกัด : GPS 35.709420, 139.736331 อยู่ไม่ไกลจากสถานี Edogawabashi
คุณลุงเจ้าของร้านพูดภาษาอังกฤษคล่องปรี๊ดเลยครับ อยากถามอะไรถามได้เลย ส่วนเมนูแรกที่เราสั่งมาลอง เป็น ตับ แล้วก็ Rib (ไม่รู้ว่าเป็นส่วนไหนของปลา กับครีบ (fin) อร่อยดีครับ ตับก็จะกรุบๆ พอให้ได้เคี้ยวหน่อย ติดขมนิดหนึ่งพอแก้เลี่ยน Rib ก็นุ่มๆ ส่วน Fin ก็กรอบๆ หอมกลิ่นไหม้ๆ อารมณ์เหมือนตอนกินครีบหรือแถวๆ หางของปลาดุกย่าง
แล้วจานหลักก็มา คือบอกก่อนเลยว่าผมเป็นคนชอบกินข้าวหน้าปลาไหลอยู่แล้ว กินมาหลายที่ (ตามร้านอาหารในไทยเป็นส่วนใหญ่) ปีที่แล้วก็ได้ไปลองเจ้าที่เขาว่าดังแถวๆ เกียวโต ทั้งหมดทั้งมวลที่ผ่านมานั้นกลายเป็นแค่ลูกเจี๊ยบเลยครับ อันนี้อาจจะฟังดูเวอร์ ถ้าอย่างนั้นขอให้รายละเอียดในส่วนที่ผมประทับใจละกัน คือทุกครั้งที่กินข้าวหน้าปลาไหล ถึงแม้จะรู้สึกชอบอยู่แล้วก็ตาม แต่ก็คิดเสมอว่า ทำไมต้องทำซอสให้หวานด้วย ถ้าไม่หวานขนาดนี้จะถูกจริตมากกว่านี้ ลุงคนนี้เหมือนได้ยินความคิดของผมครับ ปลาไหลร้านแกคือมีความหอมเป็นเอกลักษณ์ แล้วซอสที่ทาปลาไหลคือไม่หวาน ติดหวานแบบน้อยๆ แล้วเค็มนิดๆ มันทำให้ไม่กลบกลิ่นปลาไหลที่ย่างมาเกรียมๆ หอมๆ แล้วเนื้อก็นุ่ม แต่ไม่เละ พอให้เคี้ยวแล้วรู้สึกถึงเนื้อหนังมังสา คือฟินไม่รู้จะฟินยังไง ฟินไปสามบ้านแปดบ้าน
หลังจากนั้นรู้ตัวอีกทีคือหมดชามแล้ว พอกินกันเสร็จลุงเขาก็เข้ามาถามว่าเป็นไง อร่อยไหม ผมแบบ “เวรี่กู้ด สุดยอดโออิชิ ซูเปอร์ เดสก๊ะ เลยครับลุง” กินปลาไหลมาเยอะ แต่ปลาไหลร้านลุงแบบไม่หวานดี คือชอบมาก ลุงเขาบอกว่าใช่ๆ ร้านลุงจะทำซอสไม่หวาน ติดหวานแค่นิดเดียวเท่านั้น ผมเคยได้ยินว่าซอสปลาไหลนี่เขาต้องหมักกันข้ามชั่วคน (อ่านจากในพวกการ์ตูนอาหารนั่นแหละ) ก็เลยลองถามลุงดู ลุงบอกซอสร้านแกนี่เกิน 100 ปีนะฮะ ไม่ธรรมดา ไหหมักนี่ไม่เคยล้างไม่เคยเปลี่ยน (บางคนฟังแล้วอาจเปลี่ยนใจไม่กินแทน) พวกเราก็ชมว่าอร่อยๆ กันใหญ่ ลุงก็ยิ้มดีใจ ภูมิใจ หลังจากนั้นเราก็จ่ายเงินล่ำลาลุงกันไป ร้านนี้คงไม่ต้องถามนะว่าผมให้เท่าไหร่ 5/5 แน่นอนอยู่แล้ว
เสริมนิดหนึ่งครับ ช่วงเย็นร้านลุงจะเปิดตั้งแต่สี่โมงครึ่ง พวกผมไปถึงยังไม่ 5 โมง เขาก็ถามว่าได้จองไว้ไหม เราก็บอกว่าเปล่า เขาก็มองๆ หน้ากันนิดหนึ่งแล้วก็จัดโต๊ะให้เราไปนั่ง สักพักเดียวคนเข้ามานั่งกันเต็มร้านเลยครับ คืออยากจะบอกว่า ถ้าจะไปกิน ให้ทางโรงแรมช่วยโทรไปจองก่อนก็ดี เพราะนอกจากลูกค้าจะเยอะแล้ว ยังรอนานมาก เหมือนว่าพอมีคนสั่งแล้วเขาถึงเริ่มย่าง เสร็จจากมื้อนี้ เราก็ไปเดินเล่นแถว Ginza กัน เพื่อนผมอยากไปดู Freitag พอดีกับที่ผมหาร้านหนึ่งไว้แถวกินซ่าพอดีเลย
ร้าน Kimukatsu
พิกัด : GPS 35.671714, 139.765917 search ชื่อแล้วเจอ มีสาขา Ginza กับ Ebisu เลือกให้ถูกสาขานะ
มาถึง Ginza ถิ่นแบรนด์เนมแล้ว และเมนูต่อไปที่เราจะกินกันก็คือ หมูทอดทงคัตสึ!!! สำหรับหมูทอดร้านนี้โดดเด่นกว่าร้านอื่นยังไงหรือ นั่นก็คือหมูที่เขาเอามาทอดนั้นเป็นหมูที่ทุบจนเป็นแผ่นบางเฉียบ จากนั้นก็เอามาซ้อนๆ กันแล้วทอดนั่นเอง เพราะฉะนั้นเรื่องความนุ่มนี่ไม่ต้องห่วง เอาเหงือกบดก็แหลกแล้ว
มาแล้ว มีไส้ชีส ไส้บ๊วยและใบชิโสะ หอมดี แก้เลี่ยน สรุปง่ายๆ เลยครับ อร่อย นุ่มมาก เคี้ยวหลวมๆ ก็แหลก ไม่ต้องออกแรงอะไรเลย น้ำจิ้มรสดีครับ ทอดมาก็ไม่อมน้ำมัน ยิ่งจิบกับเบียร์นะ อูย แค่นึกก็ฟิน ร้านนี้ 4.5/5 ครับ ส่วนวันพรุ่งนี้ผมจะพาไป Kamakura ไหว้พระใหญ่ ต่อด้วย Enoshima ชมวิวทะเล และของกินระหว่างทาง
DAY 6 – Kamakura – Enoshima
วันนี้เราจะไปไหว้พระ เดินเที่ยววัด ตกเย็นไปเดินดูวิวทะเลกันครับ ซึ่งการไป Kamakura นี่ไม่ยากครับ มีเพื่อนๆ หลายคนรีวิวไว้ละเอียดมาก ผมขอข้ามไปเลยละกัน ขอแอบแจ้งนิดหนึ่งว่า สถานีที่เราจะเดินไปดูพระใหญ่นี่ได้ชื่อ HASE นะครับ ต้องนั่งจาก Kamakura มาอีกหน่อยหนึ่งประมาณ 10 นาที ระหว่างรอรถจากสถานี Kamakura ไป Hase ก็กดไอติมกินกันครับ เนื่องจากไม่ได้กินอะไรรองท้องมาเลย ไอติมตู้กดที่นี่ หรือไอติมตามร้านสะดวกซื้อนี่อร่อยนะครับ อร่อยมากๆ เลย มีโอกาสก็ลองๆ ดู อันไหนเด็ดก็มาบอกกันบ้างนะครับ อันนี้เนื้อวาฟเฟิลกรอบนุ่มครับ ไม่แข็งทิ่มปาก ตัวช็อกโกแลตที่แทรกอยู่ในไอติมวานิลลาก็ผสมถั่วด้วย กัดโดนแล้วหอมแก้เลี่ยนดีครับ
พอออกจากสถานี Hase ก็จะมีป้ายบอกตลอดทางครับ กวาดๆ สายตามองหน่อยก็ไม่หลงแน่นอน จะบอกว่าผมนี่โชคดีมากที่ได้วิวโล่งไม่มีคนแบบนี้ เพราะหลังจากถ่ายรูปเหล่านี้ได้ประมาณ 10 นาทีเท่านั้นแหละ แก๊งหัวเหลืองบุกครับ!!! เป็นเด็กๆ ที่มาทัศนศึกษา จากเงียบๆ สงบๆ กำลังจะบรรลุ กลายเป็นคึกคักเจี๊ยวจ๊าวเฉยเลย
ไปวัด Hasedera ต่อ
เหนื่อยแล้ว แดดร้อนมากก เดี๋ยวแวะทานข้าวกันครับ ร้านนี้ไม่มีพิกัดให้ แต่ถ้าเดินจะไปไหว้พระใหญ่ ต้องเจอแน่ๆ ครับ ทางผ่านเลย
คือแถวๆ Kamakura-Enoshima นี่เขาจะดังเรื่องปลาข้าวสารครับ ถึงไม่แวะร้านนี้ ร้านอื่นก็มี อร่อยครับ คือพอตีไข่ลงไปคลุก ใส่โชยุนิดหน่อย คือมันจะนัวๆ เค็มๆ มันๆ texture ของตัวปลาข้าวสารนี้ก็เคี้ยวเพลินดีครับ ให้ไป4/5 คะแนน คือจริงๆ ในเมนูมันจะมีปลาโทโร่สับ ปลาข้าวสารแบบต้ม แล้วก็ปลาข้าวสารแบบดิบ แต่ในชามจะไม่มีแบบดิบ ตอนแรกเราก็นอยนิดๆครับว่าอุตส่าห์อยากลอง แล้วเราก็กินตั้งแต่ร้านเปิด ทำไมหมด แต่เอาเข้าจริงๆ หลังจากเดินหมดวัน และถามดูหลายๆ ร้าน คือมันไม่มีทุกร้านครับ เดาว่าไม่ใช่ฤดูที่จะมีแบบสดๆ ดิบๆ ให้กินมากกว่า มันจะมีซอสมาให้ราด เป็นสาหร่ายๆ เปรี้ยวๆ ส่วนอีกชามชิมแล้วไม่โดนเท่าไหร่ แต่ก็แปลกดีครับ หลังจากอิ่มแล้วเดี๋ยวเดินทางไป Hokokuji Temple เป็นวัดที่มีสวนไผ่ แล้วก็มีมุมให้จิบชาเขียว นั่งชมสวนครับ
ไปต่อกันที่ วัด Hokokuji Temple พิกัด : Search ชื่อแล้วเจอเลย ให้นั่งรถไฟย้อนกลับไปที่สถานี Kamakura แล้วขึ้นรถเมล์ต่อ ประมาณ 15 นาที ครับ ที่นี่ก็จะมีสวนไผ่ แล้วก็การตกแต่งแบบธรรมชาติๆ
แล้วที่นี่ก็จะมีโซนให้นั่งจิบชาเขียว ชมสวนไผ่ แบบ Zen ชิลล์ๆ ขนมที่เห็นนี่เป็นเหมือนเม็ดน้ำตาลอัดครับรสหวานๆ กินคู่กับชาขมๆ ก็ถือว่าเป็นสถานที่ที่สวยงามครับ มาผ่อนคลาย พักสายตากันก่อนจะไปเที่ยวที่อื่นกันต่อ ที่ต่อไปเราจะไป Enoshima ไปชมวิวทะเล และพระอาทิตย์ตกดินกันครับ
Enoshima ก็นั่งรถไฟจาก Kamakura ผ่าน Hase ที่ไปวัดใหญ่กันเมื่อเช้า นั่งประมาณ 25 นาทีก็ถึง ระหว่างทางไปวัด ถ้าวันไหนฟ้าเปิดจะเห็นฟูจิด้วยครับ
กลับลงมาข้างล่าง ตรงหน้าทางขึ้นไปวัด จะมีขายอาหารสำหรับนักท่องเที่ยวอยู่ ร้านนี้รสชาติกลางๆ ครับ ไม่แย่ แต่ก็ไม่โดดเด่นอะไร ให้ 3.5/5 ครับ ไม่ค่อยมีรายละเอียดด้วย จังหวะนั้นเหนื่อยและหิวครับ ก็หมดแล้วสำหรับวันนี้ครับ
ตอนหน้าพวกเราจะชิลล์ๆ อยู่ในโตเกียว จะมีร้านไหนน่าสนใจบ้าง ลองติดตามต่อไปนะครับ