เคยเป็นกันบ้างมั้ยคะ? ที่เราได้ไปใช้ชีวิตหรือเคยพาตัวเองไปอยู่ที่ใดที่หนึ่งแล้วรู้สึกว่ามีความสุข สบายใจ และยังคงติดในความทรงจำเสมอมา
เรามีโอกาสได้ไปดำเนินชีวิตช่วงสั้นๆ ประมาณ 3 เดือน ที่ไทเป ประเทศไต้หวัน มันเป็น 3 เดือนที่ทั้งสนุก เคร่งเครียด และบ้าบอคอแตกมาก คือเราไปฝึกงานในโครงการ TIGP summer internship program เป็นโครงการที่รับ Graduated student สายวิทยาศาสตร์จากทั่วโลก มาเที่ยว เอ้ย!! มาฝึกงานกัน ซึ่งเป็นโครงการที่ดีมากกถึงมากที่สุด เพื่อนๆ ที่มาจากทั่วสารทิศก็ฮา บ้า และรั่วมากๆ เรียกได้ว่าเพราะเพื่อนพวกนี้ทำให้ชีวิตในไต้หวันมันมีสีสัน ถึงขนาดที่หลายคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “เราชอบไต้หวัน แต่การที่จะกลับมาอีกครั้งโดยที่ไม่มีทุกคนอยู่แล้ว มันเศร้าเกินไป”
เอาล่ะค่ะ เรามาว่ากันด้วยหัวเรื่องดีกว่า 10 สถานที่ดังต่อไปนี้ เป็นที่ที่ธรรมดามากถึงมากที่สุด ซึ่งบางที่ก็ถามตัวเองว่า (จะติดอกติดใจอะไรขนาดนั้น) ถ้าได้หลงเข้ามาอ่านและชอบใจ และมีโอกาสไปไต้หวัน และมีเวลาว่าง และสนใจ (และจะเยอะไปแล้ว) ก็อยากจะเชิญชวนให้ลองไปดูนะคะ * 10 สถานที่นี้ ไม่เรียงลำดับตามความชอบ และไม่ได้เรียงลำดับตามเมืองหรืออะไรใดๆ ทั้งสิ้นค่ะ
10 สถานที่ใน ไต้หวัน ที่ยังนอนฝันถึงในบางคืน
Qi xing tan, Hualien หาดหิน แห่งความมึนเมา
ทริปนี้เกิดขึ้นหลังจากโปรแกรมจบลงแล้ว และเพื่อนๆ ส่วนใหญ่กลับกันไปเกือบจะหมด เราและเพื่อนชาวอเมริกา เรียกย่อๆ ว่านาย Z ก็พากันนั่งรถบัสต่อรถไฟมาเมือง Hualien ซึ่งอยู่ทางฝั่งตะวันออกของเกาะกัน มาถึงก็นอนกันก่อนเลยจ้า พอแดดร่มลมตกก็ปั่นจักรยานมาแบบมั่วมากๆ มาเจอหาดนี้โดยบังเอิญ ภาพแรกที่เห็นคือ โห หาดคือแนวอ่ะ ไม่เคยเห็นมาก่อน มีทั้งหาดหินและหาดทราย มีวิวภูเขา มีฟ้าสีพาสเทล เพราะพระอาทิตย์ตกไปแล้ว และมีเครื่องบิน เนื่องจากมันอยู่ใกล้สนามบินมาก
ไร่ชา และหมู่บ้านชา ระหว่างทางขึ้นเขา Alishan, Chiayi County
หลังจากขับมอเตอร์ไซค์ไล่มาตั้งแต่ตอนใต้ฝั่งตะวันออกของเกาะ มาจนถึงกลางประเทศที่เป็นเทือกเขาสูง สภาพอากาศ ณ เวลานั้น 2.30 น. อากาศหนาวแบบเข้ากระดูก นี่ขนาดฤดูร้อนนะ แล้วการแต่งตัวของสองคู่หู ไทย- เมก๋าาา คือชุดจากชายหาด ที่มีแสงแดดเฉิดฉายจ้า เข้ากันดี๊ดีเนอะ ถนนมืดมาก แต่พอเราเข้าเขตหมูบ้าน กลิ่นชาอู่หลงหอมๆ นี่ลอยออกมาเเตะจมูกตลอดทาง มันฟินจริงๆ นะ มุ่งหน้าหา Home stay ที่ดูไว้ พอไปถึงปิดค่ะ ก็ขับกันต่อไป หมอกปะทะหน้า หนาวสั่น เลยแวะถามโรงชา ต้องเข้าใจก่อนว่าโรงชาเขาทำงานกันทั้งวันทั้งคืน งานที่ว่าก็คือ อบใบชานั่นเองคร่าา ถามหาโรงแรมบอกไม่มี ถามหาเซเว่นก็ไม่มี อะไรก็ไม่มีสักอย่าง ไม่รู้คุยกันไม่เข้าใจ หรือเขาหลอกเรา ณ จุดนั้นท้อมาก หนาว ง่วง เหนื่อย แต่กลับหลังไม่ได้แล้ว เรามาไกลเกินไป พอผ่านโรงชาหนึ่ง ใหญ่โต มีคนนั่งที่เก้าอี้ ท่าทางดูดี อาจจะคุยกันรู้เรื่อง ถามหาโรงแรม เขาบอกว่ามีขับไปอีกแค่ 3 กิโล มีทั้งปั๊ม ทั้งเซเว่น เย้ เย้ รอดตายแล้ว ป ร า ก ฏ ว่ า…….
สามกิโลแม้วมากๆๆๆๆ ขับมาแสนไกลยังมืดสนิท ก็ทำใจขับต่อไป เย้ เย้ เจอแล้ววว ถามหาโรงเเรมแล้วและก็หลงอีก ต้องย้อนมาเซเว่นอีก โชคดีได้พี่พนักงานเซเว่นขับรถนำไปส่งโรงแรม (ใจดีจัง )ตอนนั้นสงสารเพื่อนมากทั้งหนาวทั้งเหนื่อย เกือบจะขับไม่ไหว หวิดล้มก็หลายครั้ง ได้นอนโรงแรมที่เก่าแก่ที่สุดบนเขาชื่อว่า Fenqihu hotel โรงแรมที่ข้าวกล่องเลอรสนั้นแล เด็กหน้าเคาน์เตอร์บอกราคา คืนละ 7,000 NTD ยิ้ม ละฉัน หมดตัว เพื่อนที่ดีนามว่านาย C ก็บอกว่านอนเถอะเรื่องเงินค่อยว่ากัน นอนกันไปเช้าตื่นมาเจอน้องนางชาวไต้หวันที่ น่ารักมากก เขาดูชอบ ดูสนใจเราสองคน คุยกันจริงจัง แลกเฟสด้วย ปัจจุบันอิหล้า เป็นแอร์ฯ ไปแล้ว น้องไปไกลมั่กๆ บอกราคา 1,500 NTD เย้ หนูรอดแล้ว สรุป ไปไม่ถึงอาลีซาน แต่แค่นี้ก็ประทับใจมากแล้ว มีชา มีกลิ่นชา มีนม และมีเพื่อน
Jiaoxi Township, Yilan เมืองที่เต็มไปด้วยสิ่งตื่นตาตื่นใจและบ่อน้ำร้อนนนนนน
วันอาทิตย์หนึ่ง พี่ๆ ในแลปพาเราไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์ที่เมืองอิหลาน แล้วเพื่อนรักนาย C อยากมาด้วย แต่ตื่นสาย C เลยให้เรานั่งรอที่พิพิธภัณฑ์ เราบอกว่าอยากไปชายหาด ทีนี้ขับไปแบตโทรศัพท์หมด ซวยละแผนที่หายไปด้วย C บอกเฟอนบอกทางเลย เป็นเนฯ ให้หน่อย มุ่งหน้าหาชายหาดไปๆ มาๆ ขึ้นเขาเฉย แต่เราก็ยังคงขับกันไปเรื่อยๆ เมืองนี้น่าสนใจ ตึกรามบ้านช่องมันแฟนซีมาก มีโรงแรมที่มีสวนน้ำคล้ายๆ ซานโตรินี เยอะแยะ แถมเราเดินมาเจอบ่อน้ำร้อนสาธารณะ คือดีมาก เงินไม่ต้องเสีย เพียงแค่ถอดรองเท้า เราก็เดินเล่นกันสนุกสนาน แช่น้ำร้อน สลับกับไปเล่นเกมงานวัด สรุปเราหาที่ชาร์จแบตฯ โทรศัพท์แล้วขับกลับไทเปกันคืนนั้นเลย ด้วยเส้นทางเก่าที่ไม่มีใครใช้กันแล้ว มืด เปลี่ยว ต้องขึ้นลงเขา แต่ดาวสวยมาก ทั้งดาวบนฟ้าและดาวบนดินเลย ประทับใจมาก
Revolver bar บาร์นี้ที่ฉันรัก
กล่าวคือมันเป็นบาร์ของชาวอังกฤษที่มาตั้งรกรากในไทเป พิกัดก็อยู่ใกล้ๆ อนุสรณ์สถาน เจียงไคเช็ค ใกล้แบบรั้วเดียวกัน มันเป็นแหล่งรวมเด็กแนวของไทเป ทั้งเด็กไต้หวันทั้งชาวต่างชาติ คือตอนไปเจอครั้งแรก ความรู้สึกปลื้มใจมาก ปากสั่นระริก น้ำตาซึม รอดตายแล้ว บาร์นี้ล่ะที่ฉันฝันหา ที่นี่เป็นบาร์เล็กๆ มี 2 ชั้น ชั้นล่างและพื้นที่ด้านหน้าสำหรับนั่งชิลล์ ถ้าคนเยอะนี่นั่งบนพื้นกันเป็นหย่อมๆ เลยทีเดียว ชั้นสองเป็นพื้นที่แสดงดนตรี เคยขึ้นไปทีเบียดกันยิ่งกว่าปลากระป๋อง คือมันเป็นบาร์ของเด็ก TIGP จริงๆ เบียร์ Taiwan สดแก้วละ 75 NTD สรุปบาร์นี้ดีงาม สาวแนว หนุ่มเท่ เบียร์ถูก ดนตรีใช้ได้ เครื่องดื่มอื่นๆ ก็ราคาไม่แรง พนักงานหล่อ เท่
ร้านกาแฟแมวขี้เกียจ Maokong, Taipei ร้านกาแฟที่วิวดีงามที่สุด
ร้านกาแฟขนาดกลางๆ อยู่บนเขา Maokong ใกล้ ๆ กับสวนสัตว์ไทเป วิธีการมาก็ได้หมด จะนั่งกระเช้า หรือบัส หรือเดิน ส่วนวันที่เราไปนั้นเป็นวันที่อากาศร้อนอบอ้าว แต่แสงก็สวยมากเช่นกัน ตอนเช้าเราไปสวนสัตว์ก่อน บ่ายๆ ก็มาขึ้นกระเช้า มากัน 3 คน มาถึงก็เจอคนเยอะมาก เลยลองเดินไปทางซ้ายมือ เดินไปเรื่อยๆ จนมาเจอร้านกาแฟร้านนี้ล่ะ เอานั่งก็นั่ง เราก็นั่งคุยกันไปกลางแดดอุ่นๆ อุ่นมากจนเหงื่อไหล 555 แต่พอพระอาทิตย์เริ่มตก แสงมันค่อยๆ โรยรา แต่บทสนทนาก็ยังดำเนินไปเรื่อยๆ สรุปวิวสวยมากก กาแฟรสชาติดี ชาเขียวอร่อยเวอร์ ขนมก็อร่อย ถ้ามีโอกาสไปเถอะ ปลื้มมากๆ
Orchid Island (Lanyu) island, Taitung เกาะดิบๆ ที่ทะเลและแสงดาวสวยมาก
ไปเที่ยวเกาะกัน เกาะนี้เป็นเกาะเล็กๆ ทางตอนใต้ มันสวยมากทั้งบนน้ำและใต้น้ำ บนดิน บนฟ้า คือเกาะนี้นักท่องเที่ยวไม่เยอะมาก เป็นเกาะเงียบๆ แต่สวย เพื่อนที่ไปด้วยกัน 4 คนก็เป็นเพื่อนที่เราสนิทใจ ไปหนไปกัน ถึงแม้จะเจอกันแค่สองเดือนก็เถอะ นั่งเรือไปแป๊บหนึ่ง เข้าที่พักเป็น Homestay เจอท่าน ดร. คนหนึ่งเขามาทำวิจัยเรื่องงูทะเลที่เกาะนี้ ก็นั่งคุยกันแป๊บหนึ่ง ออกมาหาข้าวกิน และก็ขับมอเตอร์ไซค์กันไปเรื่อยๆ วิวสวยมากก ขับไปครึ่งเกาะฝนตกจ้า ก็เข้าไปหลบฝนกัน จนหาที่ดำน้ำกันได้ ตอนกลางคืนเราก็นั่งคุยกัน สรุปเกาะนี้คือที่สุดของที่สุด เคยคิดว่าทะเลไทยสวยมากๆ แล้ว ที่ไหนก็สู้ไม่ได้ แต่ที่นี่สู้ได้แฮะ
สถานีรถไฟนานกัง MRT Nangang station, Taipei สถานีที่มีชื่อเล่นไม่ต่ำกว่า 5 ชื่อ
คือสถานีนี้มันไม่ใช่สถานีที่ใกล้ที่สุดที่เราจะลงและต่อกลับมหาวิทยาลัย แต่เราก็ลงทุกครั้ง ลงสถานีนี้แล้วมันอุ่นใจ มันมีความสุข มันมีภาพของจิมมี เลี่ยว ที่เราชอบ ทุกครั้งที่ไปไหนมาไหน เราขึ้นลงสถานีนี้ตลอด บางครั้งเพื่อน ๆ ก็แปลกใจปน งง สถานีหน้าใกล้กว่าเยอะดันลง และสิ่งหนึ่งที่ปลื้มมากคือไต้หวันมีภาษาถิ่นเยอะมาก และไอ้คำว่านานกังเนี่ยะ มันออกเสียงได้หลายแบบ ดังนั้นเวลาประกาศสถานีก็จะแบบนานกัง น่านกัง น้านกัง นันกัง นุนกัง หนานกัง สเตชั่นน ชอบบบบ เซอร์สุดดดดดด สถานีนี้ล่ะเหมาะกับเราที่สุด
Tainan เมืองที่นาฬิกาขี้เกียจเดิน
โหยยย นี่คือที่สุดของที่สุด ของความชอบ ปลื้มปริ่มมาก ทริปนี้เกิดจากความอ่อนล้าจากทริปซันมูนเลค เมื่อวันหยุดสุดสัปดาห์ก่อน มันเป็นทริปที่วุ่นวายมาก เลยอยากหนีไปวิเวกคนเดียว คิดไปคิดมา คุยกับคนในแลปฯ ไปมา เอาล่ะไปทีนี่ล่ะ โชคดีได้วันหยุดวันศุกร์หนึ่งวัน ก็นั่งรถไฟลงใต้แต่เช้า ถึงเอาบ่ายๆ ถึงก็นอนก่อนเลย ตื่นมาเดินเล่น และเจอสาวเยอรมันคนดี ที่ตอนนี้สนิทกันมาดั่งเป็นพี่น้องกัน คือเมืองนี้มันดีงามมากๆ มันสวย มันมีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ มันฮิป มันอินดี้ และมันมีวิวทะเลที่ดีงาม สรุปเราประทับใจเมืองนี้มากๆ จังหวะของเมืองมันน่าประทับจนบอกไม่ถูก มีทั้งเก่าและใหม่แทรกกันอยู่แบบลงตัว มันฮิปแบบไม่ต้องประดิษฐ์อะไรเลย ชอบจริงๆ
Museum of the institute of history and philology, Academia Sinica อย่าลืมเตรียมอุปกรณ์กันหนาวมาด้วย เพราะมัน Cool มาก
Muse คูลๆ ที่เต็มไปด้วยของโบราณและความรู้ ตั้งอยู่บนสถาบันวิจัยแห่งชาติ Academia Sinica, Nangang, Taipei แม้ว่าถ้ากล่าวถึงไต้หวันหลายคนคงคุ้นหูกับพิพิธพันธ์กู้กง หรือ National Palace Museum มากกว่า แต่เชื่อเถอะว่า การออกแบบ Muse การจัดวางสิ่งของ และเรื่องราวของ Museum of the institute of history and philology, Academia Sinica หรือเรียกสั้นๆ ว่า IHP Muse นั้น น่าสนใจไม่แพ้กู้กงเลยทีเดียว และเนื่องจากมันเป็น Muse นอกสายตา ไม่ค่อยมีคนรู้จัก ดังนั้นคนจะน้อยมากถึงมากที่สุด เราก็จะสามารถเพลิดเพลินไปกับการชม Muse อย่างสบายอกสบายใจ ไม่ต้องแย่งชิงกับใคร ประหนึ่งนั่งไทม์แมชชีนย้อนเวลาไปหลายร้อยปีเลยทีเดียว พื้นที่ไม่ใหญ่ไม่เล็ก IHP muse นั้น มี 2 ชั้น จัดแสดงขอโบราณมากมาย ทั้งของเกาะไต้หวันเอง และทางจีนแผ่นดินใหญ่ มีทั้งวัฒนธรรมของชาวจีนและของชนเผ่าดั้งเดิมของไต้หวัน มีการจัดแสดงอาวุธ เสื้อผ้า อุปกรณ์การดำรงชีพ นอกจากนี้ก็มีภาพถ่ายในยุคสมัยต่างๆ ไม่อยากจะบอกว่าเราเจอภาพชาวเผ่าสาวรูปหนึ่ง หน้าตาเหมือนคนๆ เดียวกับเพื่อนเราที่ไทยไม่มีผิด ไม่แน่ว่าเธออาจจะเป็นบรรพบุรุษของเพื่อนเราก็เป็นได้……. เหนือสิ่งอื่นใด “หม้อ” ที่ Muse นี้เยอะมาก กรี๊ดดด ใครจะไปเชื่อว่าเกาะเล็กๆ แค่นี้ จะสามารถออกแบบหม้อได้แตกต่างกันมากขนาดนั้น ปล. ใน muse มี Free wifi ด้วยนะเออ
เวลาเข้าชม: เปิดแค่วัน พุธ และวันเสาร์ เวลา 09.30- 16.30 น. (อินดี้สุด)
การเข้าถึง: นั่งรถไฟ MRT สายสีน้ำเงินลงสถานี Nangang ออกมารอรถบัส สาย 270 ราคา 15 NTD ถึง Academia เลยจ้า
Zoca Pizzeria Caffetteria พิซซ่าอินตาเลี่ยนแท้ๆ ที่อร่อยที่สุดเท่าที่เคยกินมาในชีวิตนี้
Well Well สถานที่สุดท้ายเราจะพาไปอิ่มท้องกัน คือร้านนี้มันดีงามสามสิบดาวมากกก ร้าน Zoca Pizzeria Caffetteria ร้านที่ได้รับการการันตีว่าเป็น The Best Pizza in Taipei โดยหลายสำนักรีวิว คืออยากจะบอกว่าจริงๆ แล้ว มันเป็นร้านพิซซ่าที่ดีที่สุดในเอเชียสำหรับเราเลย นอกจากนี้ตัวร้านยังตั้งอยู่ใกล้ตลาดกลางคืน Linjiang Street (Tonghua) Night Market หลังจากฟินกับพิซซ่าอร่อยๆ เราก็เดินช้อปกันได้เพลินๆ ที่ตลาดนี้ คือตลาดมันดีงามมาก มีตั้งแต่รองเท้าผ้าใบดีๆ ไปจนถึงแมลงทอดเลยทีเดียวเชียว ต้องลองไป สิ่งที่ทำให้ประทับใจร้านนี้มากๆ เนื่องจากมันเป็นร้านที่เราเลือกให้เป็นมื้อเย็นสุดท้ายของเราในไต้หวัน