@MushroomTravelวังโกะโซบะ บุฟเฟ่ต์กินไม่อั้น เสิร์ฟไม่หยุด
บุฟเฟ่ต์ที่ไหนก็ไม่จุใจเท่าบริการดีๆแบบเสิร์ฟกันถึงชามอย่างวังโกะโซบะแน่นอน
บุฟเฟ่ต์ปิ้งย่าง หมูกะทะ บุฟเฟ่ต์เค้ก บุฟเฟ่ต์ไอศกรีม หรือบุฟเฟ่ต์อาหารหลากชนิดที่พากันตบเท้าเข้าไทยมานับสิบปีนี้ เป็นอีกหนึ่งวัฒนธรรมสมัยใหม่ที่ตอบสนองความต้องการกินอาหารในปริมาณมากๆของวัยรุ่นนั่นเอง แต่ในญี่ปุ่นนั้น บุฟเฟ่ต์มีมานานพอตัวเลยแหล่ะ แถมยังมีบุฟเฟ่ต์ชนิดหนึ่งที่สืบทอดกันมาเป็นประเพณีถึงขั้นมีการจัดการแข่งขันกันในหลายเมืองหลายจังหวัดเลยด้วย และอาหารที่เราพูดถึงอยู่นี้ก็คือ “วังโกะโซบะ” นั่นเองค่ะ
อย่างที่บอกไปเมื่อย่อหน้าก่อนว่าวังโกะโซบะมีสรรพนามว่าเหล่านี้ เพราะอาหารชนิดนี้ไม่ได้รับประทานแค่ชามเดียวแล้วหมดอย่างราเมงหรือโซบะที่เรารู้จักกันสักเท่าไหร่ เพราะมันขึ้นชื่อว่าเป็นบุฟเฟ่ต์โบราณของชาวญี่ปุ่น โดยพื้นที่ที่มีการแพร่หลายของวังโกะ โซบะก็คือ เมืองโมริโอกะ จังหวัดอิวาเตะ ภูมิภาคโทโฮกุนั่นเอง
พูดถึงวังโกะโซบะ…ถ้าให้นึกภาพง่ายที่สุด ก็แนะนำว่าให้นึกถึง ก๋วยเตี่ยวเรืออนุสาวรีย์ เพราะเมนูนี้จะเสิร์ฟมาเป็นชามเล็กๆ (ขนาดเท่าชามน้ำซุปข้าวมันไก่นั่นแล) เพราะคำว่า wan หรือ วัง แปลว่า ชาม อธิบายได้ว่า เป็นโซบะที่เสิร์ฟเป็นชามๆ ทานกันชามต่อชาม พอหมดก็เติมต่อไปเรื่อยๆจนกว่าจะอิ่มพุงกางกันไปข้างเลย
เครื่องเคียงของวังโกะโซบะ อาจจะแตกต่างกันไปบ้าง แต่โดยส่วนมากจะเป็นเครื่องโรยหน้าอย่างต้นหอม สาหร่าย และเครื่องเคียงรสเค็ม (เพราะตัวเส้นจะถูกเสิร์ฟมาพร้อมซุปเล็กน้อยเท่านั้น) เช่น มันภูเขาขูด หัวไชเท้าขูดใส่เห็ดชิเมจิ ปลาหมึกหมักเกลือ ไข่ปลาซุจิโกะ ปลาหมึกคลุกไข่กุ้ง หอยเชลล์ ปลาโอห่อสาหร่าย หรืออาหารทะเลอื่นๆ ที่จะช่วยเพิ่มรสชาติตอนทางโซบะได้อย่างไม่น่าเบื่อ
ปริมาณของวังโกะโซบะโดยทั่วไปจะอยู่ที่ 1 หรือ 2 คำต่อชาม วังโกะโซบะ 8 – 10 ชามจะมีปริมาณใกล้เคียงโซบะขนาดปกติ 1 ชาม โดยผู้ใหญ่ทั่วไปจะสามารถทานได้ประมาณ 40 ชามและสำหรับสถิติที่มีการแข่งขันกันนั้นมีมากถึง 80 ไปจนถึงร้อยชามเลยทีเดียว (โอ้ว…คนรึหลุมดำนะนั่น สูดเอาๆได้ขนาดนั้น 😛 )
แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นประเพณีทั้งที จะมาไก่กาอาราเล่เดินไปหยิบเส้นโซบะมากองๆเต็มโต๊ะแล้วตักเติมเองแบบหมูกะทะนี่ไม่ได้นะจ๊ะ เพราะการกินวังโกะโซบะนั้น เราจะมีอาวุธแค่เพียงชามกับตะเกียบเท่านั้น ถ้าหากว่าก้มหน้ากินหมดปุ๊บจะมีบริกรมาเติมให้ปั๊บ โดยสาวๆบริกรจะยืนจดจ้องชามวังโกะของท่านอย่างใจจดจ่อ หมายความว่า หมดปุ๊บเติมปั๊บ เรียกได้ว่าไม่ต้องเงยหน้ามองเดือนมองตะวันกันเลย ยกปากออกห่างชามปุ๊บเส้นโซบะถูกเติมเหมือนเสกเลยล่ะ ไอ้สิบชามแรกก็ยงดี ยี่สิบชามก็ยังพอไหว สามสิบชามบางคนยังสบาย สี่สิบชามเริ่มเรอนิดๆ พอเข้าสู่ช่วงชามที่ห้าสิบเท่านั้นแหละ แทบอยากจะเงยหน้าไปเขม่นตาหาเรื่องยัยบริกรที่ยืนเติมให้ไม่เลิกให้รู้แล้วรู้รอดไปซะจริงๆ ไม่รู้รึไงว่าจุกจนจะพูไม่ออกอยู่แล้ว เติมอยู่นั่นแหละ (เอิ๊กกกกก)
สำหรับเครื่องเคียงต่างๆ ที่เตรียมไว้จะถูกนำมาปรุงเพื่อปรับเปลี่ยนรสชาติของโซบะเรื่อยๆ เพื่อไม่ให้ผู้ทานต้องทานแบบซ้ำซากจำเจ เพราะเมื่อทานไปซักพักจะเริ่มเบื่อและลิ้นจะปรับสภาพให้รับรู้รสที่กินได้ลดลงเพราะชินชากับรสอาหารแล้วนั่นเอง
วังโกะโซบะมีมากมายหลายร้านที่เปิดให้บริการ โดยสามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมได้ว่ามีที่ไหนบ้าง ซึ่งแต่ละที่ก็จะมีส่วนต่างไปตามสูตรของเครื่องเคียงที่มี ส่วนราคา อยู่ที่พันกว่าเยนไปจนถึงสามสี่พันเยนตามคุณภาพและสถานที่ของแต่ละร้าน
ใครที่คิดว่ากินเยอะ กินจุ กินทน กินคุ้ม เราอยากแนะนำมากมายให้ไปลองลิ้มชิมรสวังโกะโซบะเพราะนอกจากจะเป็นการท้าทายกระเพาะตัวเองแล้ว ยังได้กินของอร่อยโอท็อป ระดับสุดยอดของจังหวัดอิวาเตะ ภูมิภาคโทโฮกุอีกด้วยน้า
ขอบคุณภาพสวยๆจาก
www.4ko-cool-japan.blogspot.com
www.wankosoba-azumaya.co.jp